خبر یار ، گروه دین و اندیشه: همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان، نهضت ملی زندگی با آیهها با هدف تبیین ۳۰ آیه زندگیساز قرآن کریم آغاز شد. در این پویش که توسط جمعی از اندیشمندان قرآنی کشور طراحی شده، ۵۰ آیه محوری قرآن کریم انتخاب شدند که تسلط به آنها میتواند مبانی اعتقادی مخاطبین را مستحکمتر کند. ماه مبارک رمضان امسال هم نهادها و فعالان قرآنی دست به دست هم دادهاند تا به یاری خدا حال و هوای کشور را قرآنی تر کنند. زندگی با آیهها؛ حلقه وصل همه فعالیتهای قرآنی در ماه مبارک رمضان امسال بود. این حرکت فراگیر با بهرهگیری از رسانه در ابعاد و سطوح گوناگون و با توجه به ظرفیتها و اقتضایات ماه مبارک رمضان که مقارن با تعطیلات نوروزی بود به دنبال ایجاد یک حرکت ملی با هم افزایی تمام ظرفیتهای مردمی و رسمی بود که بحمدالله به ثمر رسید و از جانب رهبر معظم انقلاب اسلامی مهر تأیید گرفت.
بر همین اساس علی ترابی روزنامه نگار با اشاره به اهمیت این طرح در یادداشتی به بیان ابعاد و لزوم استمرار این طرح ملی پرداخته است که در ادامه میخوانیم:
شاید تا چند سال پیش عموم فعالیتهای قرآنی کشور خلاصه میشد به چند کاری که جز در گزارش برگزار کنندگان جلوه خاص دیگری نداشت و نوعاً دربرگیری و مشارکت بالایی از جامعه را همراه نداشت. فعالیتهایی که بجز مسابقات بین المللی قرآن و نمایشگاه رمضانی این کتاب شریف، اصلاً صدای خاصی هم از آن بلند نمیشد و خیلی بی سر و صدا آغاز و پایانش میگذشت.
اما ماه مبارک رمضانی که گذشت ماجرا تغییر کرد. پویش زندگی با آیهها در حالی از ابتدای ماه رمضان آغاز به کار کرد که شاید برخی فعالان فرهنگی آن را هم یکی دیگر از کارهای بی اثر قرآنی کشور تلقی میکردند اما با استقبال گسترده مردم ورق برگشت. در آمارهای ارائه شده از سوی برگزار کنندگان مشخص شد که بیش از ۱۰ میلیون نفر از ایرانیان در این پویش شرکت کرده اند، این آمار البته نکات جالب توجه مختلفی را بازگو میکند.
نخست آنکه بر خلاف تبلیغات گسترده جریانات ضد مردمی، جامعه ایران همچنان اهل دیانت است. اینکه بیشتر از ۱۰ میلیون نفر به طور مستقیم با یک پویش قرآنی تعامل دارند خط بطلانی است بر ادعای دین گریزی مردم ایران. آماری که قطعاً بیشتر از این حرفهاست چرا که غالباً درصدی کمتر از همگی افرادی که درگیر یک فعالیت فرهنگی هستند در پویشهای مرتبط با آن به طور مستقیم شرکت میکنند. پس باید مخاطبان درگیر این پویش و این ده میلیون را بیشتر از این حرفها خواند.
نکته دوم اما مربوط به کارگزاران فرهنگی کشور است. شاید نمایش دین گریزی مردم در رسانههای ضد مردمی، یکی از علتهایش کارهای فرهنگی بی کیفیت دین محور بوده باشد. استقبال گسترده از پیوستهای رسانهای پویش زندگی با آیهها مثل برنامه محفل و یا محفل قرآنی ۱۲۰ هزار نفری امام حسنیها به خوبی نشان داد که اگر مردم با کار قرآنی و معارفی خوب مواجه شوند از آن استقبال کرده و جلوههای دین داری خود را به نمایش میگذارند.
سومین نکته اما مربوط به بودجه دستگاههای فرهنگی و محل هزینه کرد آن است. کم نیستند شمار دستگاهها و سازمانهایی که تماماً با بودجه فرهنگی فعالیت میکنند و گروههایی که با جذب کمکهای دولتی و البته دغدغه و هزینه کرد مردمی مشغول به امورات فرهنگی هستند. اما اگر کسی سراغ میزان اثرگذاری آنها برود نمیتواند رقم مشخصی از استقبال مخاطب را پیدا کند. به نظر میرسد که اینجا کمیت مخاطب شناسی تصمیم گیران و تصمیم سازان فرهنگی کشور لنگ میزند وگرنه نه کمبود بودجه آنچنان اثرگذار است و نه تمایل گروههای مردمی نسبت به کارهایی با محوریت قرآن و معارف کاهش یافته است.
در پله چهارم این یادداشت اما بایستی یک نگاه از بالا به مسیر پیش رو داشت. این مشارکت بالا و این استقبال چشمگیر از فعالیتهای قرآنی گرچه شیرین است، گرچه مورد استقبال رسانهها قرار گرفته و در مقام بالاتر گرچه موجب ابراز خرسندی رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفته است اما این آغاز راه است. باید با استفاده از تجربیات پویش زندگی با آیهها و توفیقی که در جذب مشارکت مردمی داشت مسؤولان فرهنگی ما طوری گام بردارند که در سالهای آتی این مشارکت نه تنها به تمامی مردم ایران تسری پیدا کند بلکه روزی برسد که رایحه فعالیتهای قرآنی کشور شامه تمامی مسلمانان جهان را بنوازد.
سمانه نوری زاده قصری